Vluchten doe je niet voor de lol
Groepjes jonge mannen lopen doelloos door de straat. Ze hebben geen vertier, niets om zich mee bezig te houden. Het enige wat ze kunnen doen is wachten. Wachten zonder te weten hoe lang, of zelfs maar waarop. Ja, hopen doen ze ook. Hopen dat hun reis tot een einde is gekomen. Dat ze niet langer opgejaagd op zoek hoeven naar de volgende plek waar ze hopelijk veilig zijn.
Deze week stond er een kaartje in de krant met alle plaatsen waar heftig verzet was geweest tegen de komst van een azc. Ik schaam me voor mijn eigen land. Mensen die vluchten voor geweld en oorlog hebben het recht opgevangen te worden. Dat er dan nog altijd grote problemen zijn, snapt iedereen. Waar moeten ze op de duur wonen? Is er wel werk en inkomen voor zoveel mensen? Nee, dat is er domweg niet. Toch zijn ze gekomen, en zullen ze blijven komen. Omdat ze gewoon geen keus meer hadden.
Tineke Ceelen, voormalig directeur van Vluchtelingenwerk Nederland geeft in een zeer informatief filmpje uitleg. Als je dat even op je in laat werken, zul je nooit meer zo maar klakkeloos van ‘gelukszoekers’ en zelfs niet eens meer van ‘economische vluchtelingen’ spreken. Je hebt, zegt zij, vluchtelingen, dat zijn de mensen die echt geen leven meer hadden en die veiligheid zoeken, ook voor hun gezinnen. En je hebt migranten, dat zijn de mensen die in landen leefden waar ze geen enkel uitzicht hadden op een opleiding, werk of een fatsoenlijk huis. Die zijn er de eeuwen door geweest. Geef die mensen eens ongelijk. Ook bij ons gingen duizenden ooit de oceaan over, om hun geluk te beproeven in Amerika. Een huis en een stuk zekerheid qua inkomen, wie wil dat niet?
Zeker, dan zal er onderscheid gemaakt moeten worden. Niet iedereen die hier komt zal kunnen blijven. En jongeren in Nederland, die werk zoeken en een woning, die hebben ook hun rechten. Maar één ding is duidelijk: oneliners helpen niet. Ingewikkelde problemen los je niet op met een paar simpele kreten. En al helemaal niet met gewelddadig verzet. Als kerk proberen we mensen iets van warmte en liefde te geven. We hebben niet de oplossing. Wel mensen met een warm hart en helpende handen. Gewoon omdat dat onze opdracht is in deze wereld.