Komt een man de coupé binnen…
Het is laat in de avond. Zo’n moment dat de trein voor nog geen kwart gevuld is. Altijd een beetje ‘unheimisch’: mensen in hun eentje, ieder kijkend op z’n schermpje. Komt ineens een man de coupé in, met een gitaar, en hij zingt. Duidelijk iemand die op straat leeft, sliertig haar, vettig petje, rafelige jas, versleten schoenen. En… met een penetrante geur, die de coupé snel vult. Wat wil hij? Je ziet het iedereen bijna denken (of denk ik het zelf?). Je ziet mensen ook nog nadrukkelijker op hun smartphones turen, wegduiken, uit het raam kijken zonder iets te zien...