Er moet een hand zijn
Ik loop op straat. De hele dag door zie ik mensen: gehaast, flanerend, mooi, lelijk, mager, mollig. Prachtig, een eindeloze variatie op een thema. Soms doet iemand me aan een persoon denken, die ik ken. En toch is het diegene nooit precies. Altijd net weer anders, andere houding, uitdrukking, manier van lachen, van lopen. Dan denk ik: er moet een hand zijn. Al die mensen bewegen, lachen, praten, hebben een doel, of niet. Ze zoeken elkaar op, lopen gearmd, kletsen als vriendinnen, eindeloos in de weer met hun mobiel. Wat drijft ze, wat beweegt ze, wat maakt ze zo weerbaar,...