Passion – passief – passie – Pasen
The Passion trekt duizenden bezoekers en kijkers. Wat boeit mensen zo? Het verhaal van een man die onschuldig is maar toch geëxecuteerd wordt? Deskundigen zeggen: veel mensen voelen zich aangesproken door een verhaal over lijden en onschuld, verraad en zelfopoffering, macht en verzet, rancune en vergeving. Herkennen ze zichzelf er in? Iedereen voelt zich wel eens onrecht aangedaan. En de hele samenleving is momenteel vol van wantrouwen en boosheid. Vooral ‘hoge heren’ (en dames?) moeten het ontgelden. De witte boorden en dito jassen kunnen het niet meer goed doen.
Zou dat het zijn? Die fascinatie voor dat verhaal van The Passion? Voel jij je soms ook niet als een Jezus? Uitgekotst, overgeleverd aan mensen met valse machtsspelletjes?
Maar was Jezus wel zo passief? Een willoos slachtoffer? Willen mensen die The Passion beleven het echte verhaal horen? Dat gaat niet over passief lijden, maar over passie, pure hartstocht, liefde! In de bijbelse verhalen kom je Jezus niet tegen als een weerloos schaap dat vermorzeld werd tussen de wielen van meedogenloze machthebbers en religieuze fanatici. Maar iemand die zijn waardigheid niet verliest, en het lijden en onrecht met open vizier tegemoet treedt. Die bespuwd en bespot werd maar nooit terug schold of spuugde. Meer koninklijk dan slachtoffer.
Hoe kan dat? Was hij zelf misschien onmenselijk? Nee, hij stond niet boven mensen als het gaat om gevoelens van pijn, verdriet, angst. Toch bleef hij wie hij was: meer dan mensen. Wie wil dat nog geloven?
Bij het verhaal van The Passion is vooral het eind interessant. Inderdaad, ze kregen hem kapot. Ze leken van hem af te zijn, toen hij aan dat kruis zijn laatste adem uitblies. Maar was dat het einde? Het verhaal van The Passion gaat verder, daar waar het nu zo’n beetje eindigt. Passion werd Pasen. Feest van eitjes en konijnenkostuums? Wat een flauwekul! We vieren dat hij geen machteloos slachtdier maar de levende God is.
